Vrij werk begint vaak met een idee. Soms een concept, soms met een enkele foto. Vrij werk is ook belangrijk om jezelf te blijven ontwikkelen in het vak. Het is ook mijn nieuwsgierigheid naar mensen, dingen en natuur waarvan ik denk dat het de moeite waard is om gefotografeerd te worden.

Project jorwert is een bijzonder avontuur in het Friese dorp Jorwert geweest. In 2009 maakte ik er de eerste foto. Zes jaar lang reed ik er maandelijks naar toe om de inwoners vast te leggen. Iedere ontmoeting begon met een gesprek; soms volgde pas weken later de foto. Zo ontstond een intiem portret van een gemeenschap die ik aanvankelijk niet kende, maar die mij stap voor stap haar gezicht liet zien. In 2016 verscheen dit project in boekvorm.

Het verhaal van Frits Anton van der Horst, een Dordtse kunstenaar die al bijna veertig jaar werkt vanuit zijn atelier Pictura aan de Voorstraat in de oude stad. Ik ontmoette Frits op Koningsdag, op het terras van Het Magazijn – zijn vaste plek, zo bleek later. Een toevallige ontmoeting groeide uit tot een urenlang gesprek, waarna ik besloot hem te blijven volgen. Geen boek dit keer, maar misschien een magazine. Volgend jaar hoopt Frits zijn tachtigste verjaardag te vieren – en dat verhaal verdient het om verteld te worden.

Food, een paraplu begrip wat niets meer of minder betekent dan eten en voedsel. Gastronomie staat meer voor de kunst of wetenschap van het goede eten. Ik wil het hele plaatje belichten. Van een verfijnd gerecht in een sterrenrestaurant tot een eenvoudige maaltijd bij het kampvuur. Van wijnbouw tot het genieten van een glas wijn, geschonken in een mooi dun glas – het boeit me allemaal. Niet alleen de smaken en processen, maar ook de sfeer, de romantiek en de manier waarop eten en drinken mensen samenbrengen en verbinden. Hier draait het om passie voor al deze heerlijkheden. Het is wat mij betreft je basis.

Dit boek heeft weinig tekst, maar wel een verhaal. Een verhaal dat ik moest ontdekken terwijl ik het fotografeerde. Het begon met een simpele, nieuwsgierige vraag: ‘Zou ik jullie mogen fotograferen?’ Ik had geen idee welke deur zich opende toen ze 'ja' zeiden.

Het gaat over Abdij Koningshoeven


In de stilte hoor je alles. Ik hoorde deze zin enkele jaren geleden. Je hoort niet door stil te zijn maar door te luisteren. Daar kon ik nogal veel kanten mee op dacht ik. Tijdens de vele verblijven in de abdij werd het mij duidelijker en begreep ik de essentie ervan. Maar hoe vang je stilte in beelden? Ik heb dit geprobeerd. Daarbij wist ik dat het een vergaarbak zou worden met foto’s van uiteenlopende onderwerpen. Maar dat mag ook. Wèl vind ik de stilte vaak in de natuur. Of dat nu in de buurt van mijn woonplaats Dordrecht is of elders in het (buiten)land. Stilte vind je overal al lijkt het in deze tijd minder en minder te worden. Gelukkig is het er nog.